HIER GEBOREN EN GETOGEN
Requiem voor zwijnen op de Veluwe
Hier geboren en getogen,
hier zwijn geweest,
met huid en haar
aards en oorspronkelijk
zwijn.
Hier geleefd
in al hun pracht,
één en al lijf,
warm, majesteitelijk lijf,
geleefd in weer en wind,
van seizoen tot seizoen –
en lente was lente,
zomer was zomer
en herfst was herfst,
winter was winter,
geleefd tot het uiterste,
geleefd tot het innigste.
Hier geboren en getogen,
hier gespeeld en gerend,
hier gewroet in de aarde,
want leven is ook werken,
werken voor de kost,
hier zich knorrend
gewenteld in de modder,
zich tegen een boom aangeschurkt,
want leven is ook luizen, teken, vlooien
en daar is men niet van gediend.
Hier geboren en getogen,
hier gepaard en gepaard,
want zwijn zo zwijn zo zwijn,
tot in lengte van dagen
moet het doorgaan,
moet het doorgaan.
Hier geboren en getogen,
hier geleefd,
in al hun pracht geleefd,
welkom bij het licht,
licht dat hun aanzien gaf,
lucht die hun longen vulde
welkom bij de nacht,
de zo herbergzame nacht.
Hier geboren en getogen,
dit was hun wereld
en ieder zwijn is er één,
een kostbaar initiatief,
een weergaloos verhaal.
Dit was hun wereld.
Dát hadden ze gedacht –
ónze wereld.
Zwijnen, o zwijnen,
berg je maar.
Lastpakken, een gevaar, een plaag,
men kan wel op ze schieten
en jagers doen dat ook,
doen dat met het grootste plezier.
6000. Sneeuwvlokje, Martha, Julia, Evert,
Hendrik, brave, brave, nou ja brave Hendrik.
Zonder vorm van proces,
zonder pardon, zonder ook maar
een spoor van genade
neergeknald,
uit de wereld geholpen.
Onze, ónze wereld.
6000 initiatieven,
kostbare initiatieven
de kop ingedrukt,
6000 verhalen,
weergaloze verhalen
gewelddadig,
volstrekt crimineel afgebroken.
Stel: er is een God, er is een Schepper.
Barre tijden maakt Hij door.
Je zult maar God, maar Schepper zijn.
Pinksteren. Mensen geloven het:
de Geest uitgestort op alle vlees.
In alles wat leeft
de adem van de Eeuwige.
Je zult maar God, maar Schepper zijn.
Hier geboren en getogen,
hier zwijn geweest,
met huid en haar,
aards en oorspronkelijk zwijn.
Dit was hun wereld
en dit blíjft hun wereld.
Dat hadden ze gedacht
en ze denken niet meer.
Wíj denken het.
Sneeuwvlokje, Martha, Julia, Evert,
Hendrik, brave, brave Hendrik
en al die anderen, duizenden anderen,
rust, veel, veel te vroeg maar niettemin,
rust, eeuwige rust,
requiem aeternam is jullie deel.
En reken maar, wij mensen,
ja mensen
zullen niet rusten
voordat zwijnen hier
maximaal en tot het laatste
zwijn kunnen zijn.
Hans Bouma
Zwijnenherdenking Partij voor de Dieren,
Hulshorsterzand, Tweede Pinksterdag,
1 juni 2009
foto: Rob Voss
Geen opmerkingen:
Een reactie posten