Vannacht, op de terugweg uit Kopenhagen ben ik gestrand in Oberhausen als gevolg van de hevige sneeuwval. Ik heb de reistijd benut om me in een aantal dossiers te verdiepen en Kamervragen te stellen.
Allereerst over de ‘persbreidel’ die de ministers Verburg en Klink hebben ingesteld op de verslaggeving rond de Q-koortsruimingen. Het is echt schandalig dat journalisten niet van dichtbij mogen zien (en verslag mogen doen) wat er met 40.000 drachtige geiten gebeurt. Zogenaamd om de geitenhouders en hun gezinnen te beschermen, maar die hadden veel beter beschermd kunnen worden met een fokverbod in oktober. Als de ministers op basis van de informatie die toen al bij het RIVM voorhanden was, deugdelijk hadden ingegrepen, was er geen ruiming nodig geweest. Er worden nu gezonde dieren gedood onder het mom van bescherming van de volksgezondheid, terwijl zonneklaar is dat de dieren gewoon gedood worden op het altaar van de economie. Klik hier voor de gestelde Kamervragen.
Ik heb ook Kamervragen gesteld over het dood schieten van 3 rendieren die door iemand voor de lol uit letland geïmporteerd waren. Om voor de arrenslee te spannen. De dieren waren in een weiland gezet met een te lage omheining, en gingen er prompt vandoor. Klik hier voor de Kamervragen.
Op de ledendag van de werkgroep Zeeland van 8 november kreeg ik een vraag hoe de wet gehandhaafd wordt ten aanzien van het importverbod op honden- en kattenbont. Helaas wordt er in Nederland nog steeds honden- en kattenbont verkocht onder de noemer imitatiebont. Het bont komt Nederland binnen onder valse benamingen op vrachtbrieven, maar ook staat het vaak verkeerd op etiketten en labels. Soms is dit product zelfs helemaal niet gelabeld. Verkeerd etiketteren is een vorm van consumentenmisleiding: we zouden immers nooit willens en wetens honden- of kattenbont kopen. De organisatie Stop Honden en Kattenbont is sinds kort begonnen met het testen van het namaakbont d.m.v. de dure Siam-test. Drie artikelen die werden verkocht als imitatiebont zijn getest, daarvan waren er twee van konijnenbont en een van geit. Met het blote oog kunnen we chemisch behandeld honden- of kattenbont niet onderscheiden van een andere bontsoort of imitatiebont. Voorheen konden wij, als consument, de vuur- of bonttest doen. Helaas geeft die methode inmiddels geen 100% uitsluitsel meer. Echt bont wordt tegenwoordig zó chemisch behandeld met bijv. teflon en polymeren, dat het, net als imitatiebont, bij verbranding ruikt naar plastic. U kunt het verschil ook niet meer zien of voelen, omdat het echte bont wordt gekleurd en geschoren.
Zelfs het DNA van natuurlijk haar wordt dermate beschadigd door de chemische behandeling, denk aan bleken en verven, dat dit niet meer te controleren is.
De SIAM-methode is de enige methode om honden- of kattenbont als zodanig te identificeren. Dr. Hollemeyer van de Saarland Universiteit in Saarbrucken voert de Siamtest uit, hij is de enige in Europa. Er is maar een heel klein stukje van één enkele haar voor nodig. SIAM staat voor ‘Species Identification of Animals by Maldi-tof mass spectometry’. Inmiddels heeft onderzoek uitgemaakt dat de SIAM-methode heel betrouwbaar en nauwkeurig is – zelfs als het bont chemisch behandeld is!
De SIAM-methode kan dus helpen honden- en kattenbont te traceren – maar wordt nauwelijks toegepast. Hoe komt dat?
Volgens minister Verburg ligt het toezicht op de naleving van het importverbod in handen van de douane en de Voedsel en Warenautoriteit (VWA): de douane zou controles uitvoeren, en bij een vermoedelijke schending van de wet het onderzoek overdragen aan de VWA. De VWA analyseert het product vervolgens in haar laboratorium met behulp van microscopische detectie.
Inmiddels weten we echter dat de douane nauwelijks toezicht uitoefent: bij navraag bleek dat slechts 1% van alle geïmporteerde goederen wordt gecontroleerd. De controle is fiscaal niet interessant, zo werd gezegd.
Hoog tijd voor een verplichte etikettering voor in Nederland verkochte producten zodat je als consument precies kunt zien waar het product uit bestaat.
Sorry voor het lange verhaal. Ik heb inmiddels ook over deze kwestie Kamervragen gesteld, je kunt ze hier lezen. En ik heb het gevoel gehad dat ik de lange reis vanuit Kopenhagen nuttig besteed heb;-)
Tot gauw weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten