Donderdag 29 oktober 2009

We hebben er zelf geen feestgedruis aan gewijd, maar het was gisteren ontroerend om te zien hoeveel mensen ons feliciteerden met onze zevende verjaardag (datum oprichting PvdD: 28 oktober 2002). Iedereen heel veel dank voor de felicitaties en alle anderen ook zeer bedankt voor zeven fantastische jaren. We hebben nog veel te doen, maar we zijn ook al ver gekomen. Klik hier voor onze allereerste website.

Eerste partijlogo ontworpen door Len Munnik.    

 Poster Tweedekamerverkiezingen 22 januari 2003 

Aanstaande zaterdag zal het CDA-duurzaamheidsberaad op het CDA-partijcongres een voorstel indienen voor een actief overheidsbeleid voor een vleesloze dag per week. CDA-minister Verburg van Landbouw ziet daar niets in evenmin als het partijbestuur. Het is goed om te zien dat ook leden van het CDA de noodzaak zien voor een ander eetpatroon omwille van het klimaat. Ook de Tweede Kamerfractie van de PvdA heeft deze zomer via steun aan onze motie laten weten voor vleesvermindering te zijn.



Het aantal hazen in de Nederlandse natuur is de afgelopen tien jaar met 30% teruggelopen. De grootschalige en intensieve landbouw is daar debet aan volgens de Zoogdierenvereniging.

Hazen zijn door de flora- en faunawet het hele jaar vogelvrij verklaard om door een handjevol hobbyisten doodgeschoten te worden. Wat sommige mensen niet weten, is dat jagers de terreinbeheerders betalen om te mogen knallen; zo graag schieten ze een dier dood. Ik heb de minister gevraagd of zij voornemens is een jachtverbod op hazen in te stellen. Klik hier voor de Kamervragen.

http://bit.ly/3KNRus

Woensdag 28 oktober 2009

Vandaag kreeg ik nog wat foto's doorgestuurd van mijn bezoek aan de opvang voor dieren in het wild (luiaards en miereneters) van Monique Pool.

http://bit.ly/tNIeW

Maandag 26 oktober 2009

Vandaag weer begonnen op de fractie. Ik heb een intensief maar erg boeiend werkbezoek aan Suriname gebracht samen met Kamervoorzitter Gerdi Verbeet en de fractievoorzitters Pieter van Geel (CDA), Mariet Hamer (PvdA), Mark Rutte (VVD), Femke Halsema (GroenLinks), Arie Slob (ChristenUnie) en Alexander Pechtold (D66). Er was een heel gemoedelijke sfeer in de delegatie en we zijn veel wijzer geworden over Suriname. Veel Surinamers hebben nog een heel nauwe band met Nederland. Dat komt natuurlijk ook doordat er nog 500.000 Surinamers in Nederland wonen. Suriname zelf heeft ook ongeveer 500.000 inwoners. Het koloniale verleden leeft nog bij een aantal politici, maar met name jongeren zijn bezig met de toekomst. Ik heb heel veel energieke Surinamers gesproken. Klimaat speelt ook in Suriname een rol. Suriname heeft als enige land nog bijna al haar oerwoud. 80% van het land is nog bebost. Helaas wordt het oerwoud bedreigd door de legale en illegale goudwinning. Iamgold is een Canadees goudwinningsbedrijf dat enorme kale vlakten en diepe putten in het oerwoud veroorzaakt waar nooit meer oerwoud kan groeien omdat de grond geologisch en ecologisch volledig overhoop is gegooid. Suriname krijgt slecht 5% van de winst, de rest vloeit naar het rijke westen. Na een glad promotiepraatje aangehoord te hebben, heb ik Iamgold gevraagd:

• Hoe kunt u over “diervriendelijkheid” spreken als er 30 zwerfhonden volgens kranten zijn doodgeschoten door de beveiliging. Waarom ruimt Iamgold haar vuilnis niet beter op om aantrekkingkracht op zwerfdieren tegen te gaan?


• Hoe kunt u over “duurzaamheid” spreken als Iamgold de natuur onherstelbaar beschadigt;


• Hoe kunt u spreken over “verantwoordelijkheid richting de lokale bewoners” als u de gevaarlijke stof Cyanide gebruikt waar in 2005 nog een ongeluk mee gebeurd is en er in 2008 nog carbon dioxide gelekt is.


• Hoe kunt u van “verantwoordelijk gedrag jegens de lokale bevolking” spreken als u, volgens betrouwbare bronnen, de verplichting niet na lijkt te komen om elke drie jaar 25% van de exploratiegronden af te staan aan de bevolking.

Iamgold ontkende dat er dertig honden dood waren geschoten, maar stelde ten onrechte dat het er slechts twee zouden zijn. Iamgold gaf aan dat er enig exploratieterrein was teruggegeven aan de lokale bevolking (‘some’ zei de Canadese directeur). En verder kwam er een verhaal over hoe voorzichtig men is met het giftige Cyanide. Al met al een weinig overtuigend verhaal, geen bedrijf dat op enigerleiwijze als duurzaam aan te merken valt. De overheid lijkt te weinig middelen te hebben voor of prioriteit te geven aan strengere opsporing en handhaving.

Wel blij werd ik van het professioneel georganiseerde dierenasiel in Paramaribo. Met wel een heel klein hondje….

De dieren worden liefdevol verzorgd, maar het kost allemaal veel geld. Hier kunt u informatie krijgen t.b.v. een donatie: dierenbescherming@sr.net.



Heel bijzonder was het om afgelopen vrijdagmiddag op stap te gaan met dierenrechtenactiviste en milieubeschermer Monique Poll van Green Heritage Fund Suriname.

Zij vangt luiaards en miereneters op die het slachtoffer zijn geworden van domme mensen die ze als huisdieren houden of ze simpelweg mishandelen. Het is ontzettend bijzonder om deze dieren vast te houden en te kunnen verzorgen. Vooral bij de luiaard had ik het gevoel met een oerdier te maken te hebben.

Er zijn plannen om een professionele opvang starten, want Monique vangt ze nu op in de tuin en in haar huis. Monique beschermt daarnaast het bijzondere estuarium van de Surinamerivier/oceaan. Daar komen dolfijnen voor. Ik heb het geluk gehad er wel een stuk of 15 te zien!! Voor meer info en donaties klik hier.

Ik heb gesproken met mensen die plannen hebben onze film Meat the Truth in Paramaribo te vertonen en er zijn zelfs (nog redelijk prille) plannen om een Surinaamse Partij voor de Dieren op te richten.



Ik kijk terug op een intensief maar zeer nuttig werkbezoek, waarbij onze boodschap ook in Suriname niet onopgemerkt is gebleven. Een prachtig land, dat profijt zal kunnen hebben van het natuurlijk kapitaal dat goeddeels nog onaangetast is gebleven. En dat onze hulp verdient bij het beschermen ervan!



Tot gauw weer!

http://bit.ly/YcM2A

Maandag 19 oktober 2009

Vrijdag ben ik gearriveerd in Paramaribo. Ik ben een dag eerder gevlogen dan de andere fractievoorzitters omdat ik op zaterdag mijn wekelijkse rustdag heb. Ik las vandaag in de NRC dat ik "volgens mijn geloof niet op zaterdag zou mogen reizen". Wat is dat toch een merkwaardig misverstand dat ik iets niet zou mogen van mijn geloof. Zaterdag is voor mij een vluchtheuvel in de tijd, niet een dag waarop bepaalde dingen niet mogen, maar een dag waarop ik niets hoef, een dag die ik helemaal voor mezelf heb. Ik kijk er wekelijks naar uit omdat het alle gelegenheid geeft voor recreatie. Ik heb dus in alle rust kunnen acclimatiseren in Paramaribo.



Ik lees veel cynische commentaren op de gebruikelijke sites waar mensen anoniem hun gal kunnen spuwen over alles wat ze dwars zit. Ik lees daar ook dat veel kiezers zich afvragen wat we hier doen, waarom ons hotel "wel 80 euro per nacht moet kosten", kortom waarom we niet gewoon thuis blijven om het Nederlandse volk te vertegenwoordigen. Ik denk dat het van groot belang is dat we onze voormalige kolonie niet

vergeten, alleen al omdat grofweg de helft van alle Surinamers in Nederland woont. Suriname is een fascinerend land waar meer Nederlanders oog voor zouden moeten hebben.



Terwijl ik hier ben probeer ik de perikelen rond de DSB bank te volgen. Wat een ongelooflijke brutaliteit spreekt er uit plan B en plan C dat gelanceerd is. Ik hoop zeer dat DSB niet in handen zal vallen van een nog agressievere

loanshark dan Scheringa al was en verbaas me erover dat Scheringa en Van Goor bij sommigen erin geslaagd zijn het perspectief te laten kantelen. Alsof zij de slachtoffers zouden zijn en Wouter Bos de dader, toch wel de wereld op z'n kop zou ik zeggen.



Zondag zijn we naar Fort Nieuw Amsterdam gevaren en daar hebben we ene lezing bijgewoond van een heel bijzondere wetenschapper, de heer De Loor, over de slavernijverleden van Nederlanders in Suriname. Heel indrukwekkend.



Vandaag hebben we leden van de Nationale Assemblee (Surinaams parlement) ontmoet en president Venetiaan en vice-president Sardjoe. Ik heb vragen gesteld over het klimaatbeleid van Suriname en hoe Nederland en Suriname samen kunnen werken om het enorme tropische regenwoud van Suriname (80% van het land bestaat uit regenwoud) te kunnen behouden.



Morgen splitst de delegatie van fractievoorzitters in twee groepen. Ik ga op bezoek bij een Surinaamse boer en een drinkwaterstation.



Tot gauw weer!

http://bit.ly/1dawKo

Vrijdag 16 oktober 2009

Deze week ben ik met alle fractievoorzitters in de tweede kamer in Suriname, de voormalige Nederlandse kolonie. Ik zal daar aandacht vragen voor de misstanden rond de goudmijnen van Iamgold in het natuurgebied rond Brokopondo. Het gehele Rosebel Gold Mines gebied beslaat een gebied van maar liefst 170 kilometer in de omgeving van Brokopondo. In de mijn werken ongeveer 1200 werknemers die in een groot kamp op het terrein verblijven.



Het merendeel van deze arbeiders werkt tien dagen achter elkaar en zijn dan vier dagen vrij of veertien dagen achter elkaar waarna ze zeven dagen vrij zijn. Op het concessieterrein is één dorp en dat is Nieuw Koffiekamp.

Er zijn berichten over zwerfhonden die gedood zouden zijn op het terrein, gebruik van gevaarlijke middelen als kwik (ontkend door het bedrijf) en/of cyanide om het goud van erts te scheiden, vervuiling van de mamanarikreek en de St Pieterskreek. Omdat het aantal verontrustende berichten over milieuschade groot is, zal ik een bezoek brengen aan de goudmijn en spreken over de gemelde problemen. Wanneer iemand nog over nadere informatie beschikt die kan helpen de onderste steen boven te krijgen, ik hou me van harte aanbevolen.



Goed weekend!

http://bit.ly/4mAFws

Dinsdag 13 oktober 2009

Vandaag antwoord op mijn Kamervragen gekregen naar aanleiding van die reclamespotjes voor kalfsvlees (.“Iedereen wordt blij van kalfsvlees”.) 

 Ik had Kamervragen gesteld over de Europese campagne voor kalfsvlees nadat bekend werd dat de stichting Promotie Kalfsvlees die haar logo laat prijken in de Tv-spotjes niet veel meer lijkt te zijn dan een mantelorganisatie van de Van Drie Groep, een van de grootste kalfsvleesproducenten in Europa. Ik wilde van de minister weten hoe het kan dat een collectieve promotiecampagne vooral lijkt te worden ingezet om de belangen van één bedrijf te behartigen, waarbij de Stichting Promotie Kalfsvlees zich bedient van hetzelfde logo als dat bedrijf en gevestigd is op hetzelfde adres. 



Minister Verburg van Landbouw, Natuur en voedselkwaliteit heeft aangegeven dat de Stichting Promotie Kalfsvlees (nauw gelieerd aan de Van Driegroep, ’s lands grootste kalfsvleesproducent) ten onrechte haar logo heeft gebruikt in de met Europees geld gefinancierde kalfsvleespromotiecampagne “Iedereen wordt blij van kalfsvlees”.

In het kader van de communautair meegefinancierde campagne voor kalfsvlees mogen alleen de logo’s van de Europese Unie (verplicht), van de lidstaat en de indienende organisatie worden gebruikt. Stichting Promotie Kalfvlees was niet de indienende organisatie, maar Centrale Organisatie voor de Vleessector. Via een U-bocht constructie heeft de Van Driegroep met behulp van Europees geld illegaal haar eigen marketing kunnen financieren. Ook het misbruik van het logo van de Dierenbescherming door de VanDrie Groep, met de suggestie dat de Dierenbescherming de consumptie van kalfsvlees zou aanbevelen, leidde eerder tot commotie en het van de buis halen van de kalfsvleesspotjes. 



Nu de minister toegeeft dat de Stichting Promotie Kalfsvlees dat logo niet had mogen gebruiken, is duidelijk dat er met publiek geld oneerlijke concurrentie en belangenverstrengeling in de hand is gewerkt. Ik wil een onderzoek door de Nederlandse Mededingingsautoriteit (Nma). De minister vindt dat niet nodig.

Als de minister noch de Nma wil inschakelen in dit overduidelijke geval van concurrentievervalsing, noch de Dienst Regelingen over misbruik van miljoenen aan communautaire middelen, zullen wijzelf de kwestie aanhangig maken bij de toezichthouders.

Hoezo "iedereen wordt blij van kalfsvlees"?

Morgen klimaatdebat met minister Cramer van VROM ter voorbereiding op de klimaattop in december in Kopenhagen.

http://bit.ly/bCyRv

Maandag 12 oktober 2009

Dit weekend de première van onze documentaire Meat the Truth bijgewoond op het CinemAmbiente festival in Turijn, Italië. De film was nagesynchroniseerd. Gek hoor om mezelf zo vloeiend Italiaans te horen spreken;-)

Na de film heb ik nog doorgepraat met veel bezoekers. Sommigen waren echt geschokt door de cijfers over de broeikasgasemissies van de vlees- en zuivelindustrie. Veel mensen denken toch nog echt dat het verkeer en het vervoer veel meer broeikasgassen uitstoten. Zaak om dat misverstand ook aanstaande woensdag tijdens het debat in de Tweede Kamer over de klimaattop in Kopenhagen nog eens aan de orde te stellen!

Vandaag stond in de Telegraaf het eerste Meat Free Monday recept: notenballetjes! Geweldig dat de actie van Paul McCartney en Yoko Ono zo’n weerklank vindt. Lees hier (pagina tien van de krant)

http://bit.ly/4GCFAa

Woensdag 7 oktober 2009

De afgelopen twee dagen debat Wet Dieren gehad met minister Verburg. Een volkomen lege wet die de dieren geen beter leven gaat geven. Alleen al het feit dat afzetbevordering van dierlijke producten in de wet als doel staat geformuleerd geeft al duidelijk aan waar de wet voor bedoeld is: het biedt alle ruimte voor burgers en bedrijven, en geen ruimte voor de dieren in de bio-industrie.



Lees hier mijn bijdrage van een uur.



Morgen vertrek ik naar Turijn omdat de film Meat the Truth van ons wetenschappelijk bureau, de Nicolaas G. Pierson Foundation, is genomineerd door het Italiaanse filmfestival Cinemambiente. Ik geef daar een lezing.

http://bit.ly/2L3X9q

Zondag 4 oktober 2009

Dierendag.

Ik kreeg vandaag van iemand de toespraak van Chief Seattle toegestuurd, het opperhoofd van de Duwanish-Indianen. Seattle richtte deze toespraak in 1855 tot de Amerikaanse president die het grondgebied van de stam wilde "kopen". Hier een fragment, de hele tekst is hier te lezen

Wij zullen dus uw aanbod ons land te kopen in overweging nemen. Als wij besluiten het aanbod aan te nemen, wil ik één voorwaarde stellen: de blanke man moet de dieren van dit land beschouwen als zijn broeders.

Ik ben maar een wilde en begrijp het niet. Ik zag duizenden rotte buffels in een prairie, achtergelaten door de blanke man die ze neerschoot uit een rijdende trein. Ik ben maar een wilde en kan het niet begrijpen hoe het rokende ijzeren paard belangrijker kan zijn dan de buffel, die wij alleen maar doden om in leven te blijven. Wat is de mens zonder dieren? Als al de dieren weg zijn, zal de mens sterven aan een gevoel van grote eenzaamheid. Want wat er gebeurt met de dieren, gebeurt spoedig met de mens. Alle dingen hangen samen. Wat er met de aarde gebeurt, gebeurt met de kinderen van de aarde. U moet uw kinderen leren dat de grond onder hun voeten de as van onze grootvaders is. Leer ze eerbied voor de aarde, vertel uw kinderen dat de aarde vervuld is van de levens van onze voorouders: dat de aarde onze moeder is. Wat er gebeurt met de aarde, gebeurt met de kinderen van de aarde. Als een man op de grond spuwt, spuwt hij op zichzelf.

Dit weten wij: de aarde behoort niet aan de mens. De mens behoort aan de aarde. Dit weten wij: alles hangt samen als het bloed dat een familie verbindt. Alles hangt met alles samen. Wat er met de aarde gebeurt, gebeurt met de kinderen van de aarde. De mens heeft het web van het leven niet geweven; hij is slechts één draad ervan. Wat hij met het web doet, doet hij met zichzelf.



Goed weekend!

http://bit.ly/yjejv